Seguidores e seguidoras

martes, 5 de junio de 2012

P.N. da Enciña da Lastra, domingo 3 de Junio

  En la segunda jornada en A Lastra, pude empezar temprano la excursión, aprovechando que dormía por allí. Así, a las 6,30 de la mañana (hora "zulú"), empezaba la primera de las rutas, cerca de Vilardesilva.
 El día había amanecido casi despejado, pero enseguida el valle del Sil se fué cubriendo de niebla, que entraba desde el Sur.


   Cuando la niebla empezó a subir por las laderas, a eso de las ocho y media, yo casi había acabado el transecto, afortunadamente.


  El borde el camino estaba lleno con las flores del Rosal silvestre, conocido por aquí como "Escambrón". Un arbusto espinoso muy característico de A Lastra. En los numerosos viñedos abandonados que hay forman impenetrables y densas masas arbustivas, junto con otras plantas espinosas.

                               Escaramujo (Rosa canina)

 Esta planta erecta de buen porte es una Viborera (Echium vulgare). Habitaba las zonas más frescas y húmedas del camino.

    Viborera (Echium vulgare)

 Esta otra no fuí capaz de averiguar lo que era. Encontré muchas de ellas en en el prado de la segunda foto. Gracias a Antonio Martínez, sé que es una Rhinantus minor, que viene a ser una planta "hemiparásita" (Toñito, coño, vaia palabrota que me soltaches...)


 A mí, que sé muy poco de botánica, me recordaba a una Orquídea, pero no lo es. Si lo era en cambio esta de la siguiente foto.


 Fué Emilio Martínez, un colega que andaba precisamente buscando orquídeas, el que me la identificó. Al parecer A Lastra es toda una potencia en esta familia botánica. También con la ayuda de Toñito, averigüé que se trata de la Anacamptis pyramidalis. Por cierto, acabo de darme cuenta que ni siquiera aparece en la guía de flora gallega de Xosé Ramón García!!

"A media mañana" (...que diría el amigo Pepín) me interné por los soutos abiertos de Castaños. La verdad es que tienen un aire a dehesa.


  Y la fauna que en ellos habita también. Observé un mínimo de dos parejas y un macho de Alcaudón común en los alrededores de la aldea de Vilardesilva (un lugar precioso, os lo recomiendo)

                               Alcaudón común (Lanius senator)

 Cuando estaba charlando con Emilio, apareció un Ágila culebrera (Circaetus gallicus) casi sobre nosotros. Es una pena que tuviera el plumaje hecho un desastre.


 Es muy característico de las culebreras su forma de cazar, "cerniéndose" (al estilo de los cernícalos), mientras permanece quieta en el aire. Con su gran vista es capaz de distinguir los grandes ofidios de los que casi en exclusiva se alimenta.. A mediodía había un ejemplar patrullando cerca de Biobra. Por las plumas desgastadas no sabría decir si era el mismo ejemplar u otro distinto.


   Cada dos por tres aparecía una corneja o un cuervo a tocar las narices, cómo no...


  Hablando del tema, pues ofidios, ofidios, no ví. Pero si una buena representación de lagartijas mediterráneas. Concretamente Colilargas (Psammodromus algirus), ibéricas (Podarcis hispanica) y cenicientas (Psammodromus hispanicus). Todas ellas en una ruta que sale de Biobra en dirección Oeste, atravesando áreas de soutos abiertos y matorral.

 La lagartija cenicienta (P.hispanicus) es de presencia muy escasa en la provincia de Ourense. Por eso siempre resulta gratificante su observación


 Los machos en celo muestran un bonito color verde en la parte anterior del cuerpo.


 Al ampliar la base de la cola, podemos ver una colonia de ácaros, de color rojo, entre las escamas. El hecho de que la cola parecía regenerada pudiera tener algo que ver (la zona parasitada es justo la zona de la posible amputación)


 Y, como despedida, uno de los pájaros más característicos y bonitos de A Lastra.

   Colirrojo real (Phoenicuros phoenicuros)

 El Colirrojo real cría en terrenos arbolados aclarados. Normalmente de Castaños, que son los únicos árboles con la suficiente disponibilidad de oquedades para la nidificación. Porque los Robles maduros han desaparecido hace años en este país.

 Bueno, espero que os hay gustado este nuevo paseo por la Serra da Lastra.

 Hasta otra.

8 comentarios:

  1. ¡Qué ben o pasas Xabi! Non coñezo esa serra, pero boas ganas que me entran de ir algún día vendo estas fotos que colgas. Fasme ter aínda máis morriña da terra.
    Apertas.

    ResponderEliminar
  2. Non me chores tanto, Quique. Que as túas andainas por Extremadura,Segovia e demáis, non han ser aburridas precisamente. E cando volves á terra, hala!, "castigado" na ría de Ribadeo..

    Falando en serio, estas cousas que publico no blogue son un pequeno extracto das excursións. Porque, por moita Lastra que sexa, houbo momentos de gran aburrimento. Como cando facía estacións de escoita, buscando a Papuxa tomiñeira nunha matogueira altamente degradada (e moi fea, por certo).
    Iso si, do de vivir nunha urbe inhumana como Madrid...ahí xa non me meto. Bastante desgraza tés.

    Un abrazo!

    ResponderEliminar
  3. Boas xabi a min tocoume tamén de andar onte por aló aínda que non moito tempo, unha pasada a cantidade de especies de páxaros, plantas e insectos interesantes, a pesar de non ser un sitio especialmente grande fai falla moito tempo para poder ver un pouco de canto hai... as plantas que che faltan son a Anacamptis pyramidalis para a orquidea e a outra Rhinanthus minor, unha pranta hemiparásita que aparece tamén polos pastos de Mañon e grañas.
    Parabéns pola entrada Xabi,
    un saúdo.
    Toñito.

    ResponderEliminar
  4. Moitas grazas, Toñito. Xa modifiquei a entrada.
    Unha aperta.
    PD: xa me enterei tamén que andabas por aló con Ricardo.

    ResponderEliminar
  5. Xabi olvidouseme comentarche,a pranta non é L. salicaria, é Echium vulgare A viboreira.
    unha aperta.

    ResponderEliminar
  6. Pois grazas tamén por iso. A verdade é que non me cadraba moito o número de estames, por exemplo. Pero é que con esa foto tan raquítica, se me pasou por completo.
    Unha pena as fotos tan cativas da guía de X.R. García. Para os que estamos frouxos en botánica dificulta bastante a identificación.

    Menos mal que vos teño a vós para corrixir.

    ResponderEliminar
  7. Eu estiven pola serra en abril, e hai que recoñecer que é un sitio precioso. A min pasoume unha águia culebrera xusto diante do coche, e a verdade é que foi impresionante.

    Moi bonitas as fotos. :-)

    ResponderEliminar
  8. Si que é un sitio espectacular, Inés. Ademáis ten unha vantaxe moi grande para os que somos do Norte: a facilidade de aceso. Para ir desde Ferrol a outras zonas mediterráneas de Ourense, coma Verín, o Macizo ou Xurés, tes que dar moita máis volta. Pero para ir á Lastra, colles pola A-6 ata o Bierzo, e chegas en dúas horas.
    Unha aperta e grazas por comentar.

    ResponderEliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos