Seguidores e seguidoras

sábado, 26 de mayo de 2012

Escribano palustre y Buscarla pintoja. Estupendas noticias!!

 Después de varios intentos fallidos, hoy pude completar por fin un censo de Escribanos palustres (Emberiza schoeniclus lusitanicus) en la laguna de A Frouxeira, como parte del seguimiento que vengo realizando casi anualmente desde hace años. Más adelante (en Junio) haré probablemente un segundo conteo.
 Y podemos anunciar que, un año más, el Escribano palustre se mantiene como reproductor en la laguna de Valdoviño. No es un dato cualquiera. Esta subespecie de E. schoeniclus está amenazadísima de extinción, habiendo desparecido ya de varios humedales costeros del Norte gallego (Doniños, San Xurxo, Pantín?,..)


 La gran distancia a que se encuentran sus lugares de cría me impide sacar fotografías con mi actual equipo, así que he tenido que coger prestadas unas fotos de Internet. Pero no he podido averiguar los autores de las mismas (if authors wanna comment anything, they will be welcomed)


En la mañana de hoy, pude observar 4 territorios distintos (3 machos cantores más una pareja observados simultáneamente). Todos ellos localizados en el entorno del río Vilar a su paso por los carrizales de A Frouxeira, que suele ser la zona preferida durante la estación reproductora.

 Si nos atenemos al criterio que la SEO designó para el censo de la especie en España (y que considera un macho cantor como una pareja establecida) podemos hablar de un mínimo de 4 parejas en A Frouxeira. Digo un mínimo porque hoy no pude observar ningún ejemplar en las zonas central y occidental de los juncales. Es la primera vez, que recuerde, en que no observo ningún escribano fuera del entorno del río Vilar. Quizá la tremenda inundación que tuvo lugar este invierno (al negarse las autoridades a abrir el canal) puede tener algo que ver, pues estas zonas mencionadas permanecieron totalmente cubiertas por las aguas durante dos meses.
  De todas formas es posible que la ausencia de observaciones en el resto de la marisma fuese una casualidad. A ver si en el próximo censo (el mes que viene) localizo más ejemplares por allí. Normalmente suelen salir un total de 5-7 parejas en el carrizal principal (las zonas W y NW de la laguna, muy alejadas de mi posición, no las considero en el recuento desde hace años)

 En fin. Es una buenísima noticia, sobre todo viendo la situación en el resto de la comarca ferrolana.

 El otro notición de la  jornada ha sido que he vuelto a escuchar el canto de la Buscarla Pintoja (Locustella naevia) en Taraza. Después de la destrucción del nido localizado en una cuneta, estábamos todos un poco tristes, pues no conseguíamos detectar la especie en la zona. Aparte de un macho sedimentado cerca de la playa de Valdoviño (localizado por Manolo Carregal y observado por nosostros días después) no habíamos vuelto a oir el zumbido de la "Folosa manchada". Y hoy, a media mañana, lo oí cuando pasaba por aquí:


   Sí, la foto es correcta. Es un cultivo de centeno. Aunque la Buscarla suele habitar prados asilvestrados pantanosos o carrizales, también aparece en parcelas de cereal. De hecho a finales de los ochenta y en los años noventa, tengo escuchado su inconfundible canto por lugares así, en el valle de Moeche.


   Resumiendo, una mañana repleta de buenas noticias!!



viernes, 25 de mayo de 2012

Unhas fotos de Moeche e pequenos cambios.

   COMENTARIO

 Nos últimos anos, unha cadea de acontecimentos do máis nefasto, azoutaron coma un mar embravecido a pequena chalana na que o autor deste blogue navegaba pola vida. Coma consecuencia, a serenidade e a calma foron esvaecéndose pouco a pouco ata case desaparecer. Pero nesta semana que remata, parece que finalmente o mar se calmou un pouco e o sol comeza a brillar de novo para mín.

 Así que é moi probable que a partir de agora, comece haber algúns cambios en Bichos e demáis familia. Pequenos e pouco visibles ao principio (só apreciables para os que mellor me coñecen). Quizá despois sexan máis evidentes...  Sería un bon sinal.

ENTRADA:

A semana pasada fixen unha pequena "batida" polo val de Moeche, coa idea de continuar o seguemento dalgúns paseriformes que estou a facer por aló.

 Durante ún dos transectos, atopeime "isto":


  Inicialmente pareceume un polo voantón de Ferreiriño real (Parus major). Pero logo, vendo as fotos, onde se aprecian as meixelas brancas, vin que se trataba dun adulto. O que xa non sei é ónde se tivo que meter o pobre, para acabar con esta pinta lamentable. Pode que o seu look despeluxado se debese a que acababa de pegarse un chapuzón; pero a súa conduta, moi confiada, resultaba sospeitosa, pois apenas se movía do arame. Así que penso que debeu ter algun percance imprevisto (caída ao río, ataque fallido dun predador, choque con vehículo,..) Ou algún tipo de enfermidade. Porque xa digo que estaba moi paradiño diante de mín, sen escapar, como en shock. Logo dun rato, cando me empezaba a preguntar se habería que intervir, saíu voando (sin moita enerxía, tamén é verdade)


  Este que andaba nun salgueiro, tiña máis "cara de salud". Menos mal.


As Digitalis purpurea estaban moi bonitas coas gotas da chuvia pegadas nas flores. Esta chamativa escrofulariácea é velenosa/medicinal toda ela. O seu vistoso aspecto fai que sexa amplamente coñecida en toda Galiza, posuíndo unha morea de nomes locais. Miña nai coñécea por "Milicrocas".


  A floración espectacular das Margaridas (Bellis perennis) transformaba os prados do val que, nalgunhas zonas, semellaban nevados.


  Ata outra.

domingo, 20 de mayo de 2012

Pilro pequeno e máis limícolas na Frouxeira

Hoxe domingo volvín á lagoa da Frouxeira para ver se, logo do importante cambio na situación meteorolóxica, había novidades. E hai que dicir que todo segue igual.

 Non fun á praia (últimamente paso de ir aló, para non cabrearme vendo como aquilo se converteu nun "canódromo"). Así que censei únicamente o intermareal da lagoa. Datos (empezo polo máis bonito, sen orde taxonómica):

- 1 Pilro pequeno (Calidris minuta). Esta delicada limícola é, xunto co Pilro de Temminck, a máis pequena de Europa. Resulta habitual, en número moi pequeno, durante os pasos migratorios de Maio e Agosto-Outubro.


 Na seguinte foto aparece á esquerda da imaxe, xunto a un Pilro tridáctilo (Calidirs alba) e un común (C.alpina)


  A éste deino inicialmente por un Pilro cúbranco (Calidris ferruginea), pero grazas á axuda dos expertos averiguei que se trata dun Pilro común subespecie Calidris alpina alpina (e estaba coxiño dunha pata o pobre).


 - 143 Pilros tridáctilos (Calidris alba)
- 294 Pilros comúns (Calidris alpina). Ambas especies estaban moi mesturadas...



 ...e moi inquedas tamén. Cada vez que se movía un corvo, unha gaivota, ou cambiaba o vento, saían en estampida voando como fan sempre, dun lado a outro sen parar.


 - 8 Biluricos comúns (Tringa totanus). Destes teño fotos demasiado malas para publicar.  Non vos merecedes ese terrible castigo.
- 5 Biluricos claros (Tringa nebularia)
- 9 Mazaricos rubios (Limosa lapponica)
- 13 Píllaras cincentas (Pluvialis squatarola). Logo de estar un rato pasándose mensaxes polo Whatsapp, decidiron marchar cara a praia (pobres...)



 Ben, logo quería censar as Escribentas das canaveiras (Emberiza schoeniclus), paseriforme moi ameazado que conta cunha interesante poboación reprodutora na lagoa.  Pero, ao igual có ano pasado, tiven que interrompir o conteo cando viña de avistar o primeiro macho cantor. A causa foi que cando observaba un bando de Círrios comúns (Apus apus), cun Cirrio pálido (A.pallidus) "infiltrao" no medio deles, pareceume detectar un exemplar leucístico con manchas brancas na mitra.

 Inmediatamente pensei na posibilidade de que se repetise a observación do ano pasado. Daquela tiven a inmensa fortuna de avistar un Apus pacificus sobre a canaveira da Frouxeira, unha especie asiática extremadamente rara no noso continente, sen apenas citas. Desgraciadamente non dispoño de fotografías daquela observación (e sei que a cita non vai ser homologada, por suposto).
 Así que hoxe, ao ver un cirrio coa mitra branca (que se correspón co padrón cromático do A.pacificus) interrompin o censo da Escribenta e me acheguei un pouco, coas dúas cámaras colgadas do pescozo, para non repetir o mesmo erro do ano pasado. Pero finalmente, logo de moito tempo de observación, comprobei que esta vez si se trataba dun Cirrio común leucístico (con manchas brancas en mitra e peito, cor xeral negra e proporcións de A.apus). Poño a foto dun Cirrio común de coloración normal.



 O caso é que abandonei o importantísimo censo de Escribentas por unha hipotética rareza. Non volverá suceder. Aínda que apareza a Scarlet Johanson bailando en pelotas diante de mín. Bueno, neste caso paréceme a min que había facer unha unha excepción...

 Ata a próxima.





jueves, 17 de mayo de 2012

Mellora o paso na Frouxeira

Neste día tan sinalado (día das Letras), achegueime con Pepe á Frouxeira, para facer números. Alí andaba o bueno de Antonio Gutiérrez abrigado do forte vento dentro do Twingo (ese veículo debera ser considerado coma parte intrínseca do LIC). Mentras el intentaba identificar anelas eu fixen o propio nestas datas. Ou sexa, contar limícolas.



  Hai que dicir que houbo un pequeno incremento na sedimentación. Por agora con cifras moi modestas, neste ano tan raro. Mínimas na maioría das especies, pero algo máis interesantes en Calidiris alba e Calidris alpina. Isto foi o que censei:

- 19 Píllaras reais (Charadrius hiaticula)
- 5 Píllaras cincentas (Pluvialis squatarola)
- 196 Pilros tridáctilos (Calidris alba). Non miramos a praia, onde con certeza habería máis exemplares. Digamos que é unha cifra "correcta", correspondente xa ao pico migratorio dun ano normal-frouxo.
- 470 Pilros comúns (Calidris alpina). Aínda que animaban un pouco o cotarro, segue a ser un número moi pequeno comparado co que habitualmente sedimenta (arredor dos 1000-2000 individuos). Nesta época amosan a plumaxe nupcial, ao igual co resto das limícolas



 - 3 Biluricos comúns (Tringa totanus). Nesta especie, e no resto de limis, as cifras son testemuñais por agora.. Pero quedan moitos minutos aínda antes de acabar o partido.
 - 5 Biluricos claros (Tringa totanus)
- 9 Mazaricos rubios (Limosa lapponica)
- Uns 20 Mazaricos chiadores (Numenius phaeopus) polas dunas de Punta Frouxeira


- 3 Virapedras (Arenaria interpres) na praia dos Botes



 Seguiremos sinformando

domingo, 13 de mayo de 2012

Hay que esperar..

  Bueno, parece que la cosa se va a retrasar un poco este año. Como no podía ser menos por otra parte, después del invierno y primavera tan anómalos que hemos tenido en "Panderetalandia" (alias Galiza). Unas circunstancias climatológicas de las que me había olvidado, pero que seguro habrán afectado en las rutas y fechas de la migración. Pasada la época más favorable (primeras dos semanas del mes) habrá que tener paciencia, y tomárselo con tranquilidad, pues no es la primera vez que el pico del paso migratorio sucede en fechas más tardías (incluso hasta primeros de Junio, en el año 86).

 Hoy, la entrada de limícolas en la laguna de A Frouxeira era prácticamente nula. Así que, desde el mismo amanecer, me desplacé hasta la playa.
   Ya no recordaba la sensación de tener toda la playa desierta sólo para mí. Un espacio libre de domingueros paseando a voz en grito, de colesterolíticos cumpliendo con el deber médico, esclavos de su físico corriendo aislados del mundo con su i-pod enchufado a los oídos, canes sueltos asustando cuanto se mueve y otros animales. Qué dos horas más tranquilas me pasé! A mi bola, como en los viejos tiempos, cuando se podía pasear por allí sin ver a nadie en toda la mañana.


  Bueno, "alguien" sí que había.


 Concretamente:
 - 36 Correlimos tridáctilos (Calidris alba)
- 8 Correlimos comunes (Calidris alpina)



- 3 Agujas colipintas (Limosa lapponica)
- 11 Zarapitos trinadores (Numenius phaeopus)



  - Y, de regalo, 3 Vuelvepiedras (Arenaria interpres).

 Apenas una pequeña avanzadilla del numeroso ejército que está por llegar. Al modo de los antiguos exploradores. Casi como si quisieran investigar el estado del humedal, antes de avisar por el "pinganillo" al resto de las tropas, acampadas aún en la Bahía de Cádiz o en las infinitas playas del Senegal, prestos a recibir la orden para iniciar la invasión.

 Por las dunas, me encontré al primer Alcaudón dorsirrojo (Lanius collurio) de la temporada. La foto es mala, pero es que todavía no había amanecido, carallo...


 En las dunas, quedaba uno fascinado ante la belleza de las flores de Anthirrinum majus subespecie linkianum, una escrofulariácea típica de las dunas costeras y considerada como en peligro de extinción por el catálogo gallego de especies amenazadas


  (Tranquilo, Rafa, por aquela zona o Xabalí non deixou pegadas... por agora)

  El Tojo (Ulex europaeus) no tiene afortunadamente problemas de supervivencia. A menos, claro, que alguien, conocedor del licor que se produce con dicha planta, se ponga manos a la obra y monte una empresa para exportar el "producto" (hay gente para todo). Por ahora, sus llamativas flores amarillas destacan entre la vegetación leñosa del sistema dunar de A Frouxeira.


A media mañana me encontré con Juan (estará flipando con eso de "a media mañana"...., lo sé). Decidimos hacer la ronda por Taraza. Porque la persistencia en las prospecciones, cuando se llevan a cabo en hábitats de interés medio-bajo,  puede resultar tediosa en ocasiones, pero acaba dando frutos.

 Hoy no detectamos nuestro objetivo principal (la Buscarla pintoja, para qué negarlo..) pero pasamos el rato afotando a las golondrinas (Hirundo rustica). Ojo, que no me extrañaría que acabara siendo una rareza dentro de unos años, visto lo visto (Cuco, Codorniz, Curruca zarcera, Gorrión molinero, etc, etc)



 También hubo tempo para retratar a nuestro pájaro más destacado durante estos días de Mayo: el Zarcero común (Hippolais polyglota). No hay zarzal en Valdoviño que no disponga de su ejemplar de "Folosa marela". Doy fé.


 Y, para despedirme, un refrán: "No hay mal que por bien no venga". Viene esto al caso de la reciente destrucción del nido de Buscarla, situado en una cuneta de Valdoviño. En aquel momento todos nos sentimos profundamente apenados, pero un día le comentaba a Juan y a Pepe que la limpieza del camino podía favorecer a ciertos reptiles, que se verían beneficiados al tener mejor posición para termorregularse en las piedras que, ahora, quedaban libres de sombra.

 Y así fué.


  Esta última foto, que corresponde a un bellísimo macho de Lagarto verdinegro (Lacerta schreiberi) quiero dedicársela a mi maestro José Curt Martínez, un gran amante de nuestra fauna herpetológica.

 Seguiremos atentos.

sábado, 12 de mayo de 2012

Primeiras avanzadas

Comezan a chegar as primeiras avanzadas de limícolas á Frouxeira. Polo de agora, en número moi cativo, debido á compoñente Leste pura que colleron os ventos e á forte intensidade mantida ao longo de todo o día. Pero hoxe sábado Juan Gómez e máis eu xa puidemos observar 8 especies de limícolas típicas:

- 2 Mazaricos chiadores (Numenius phaeopus) na lagoa e outros 12 na praia dos Botes


- 2 Mazaricos rubios (Limosa lapponica)
- 3 Biluricos comúns (Tringa totanus)
- 2 Biluricos das rochas (Actitis hypoleucos)
- 2 Píllaras cincentas (Pluvialis squatarola) na lagoa e outra máis na praia citada.Nestas datas visítannos coa chamativa plumaxe nupcial branquinegra


- 4 Píllaras reais (C.hiaticula) na lagoa e outros 3 nos Botes
- 12 Pilros comúns (Calidris alpina)
- 10 Pilros tridáctilos (Calidris alba) na lagoa e outros 13 nos Botes


 Tamén vimos como máis destacado por aló:

- A Garzota branca (Egretta alba)
- 5 Carráns cristados (Sterna sandvicensis)
- 8 Carráns pequenos (Sterna albifrons)
- Ademáis, como cita excepcional por tratarse dunha lagoa, observamos o que pareceu un Paíño (Hydrobates pelagicus) pousado na superficie da lagoa primeiro e voando cara o sur a baixa altura logo. Desgrazadamente non se puido confirmar con claridade, pero foi desde logo unha observación ben peculiar (na costa cercana o Paíño está presente durante a temporada reprodutora, cousa ésta última que está confirmada a unhas poucas millas apenas da Frouxeira)

 Por último, poño a foto dunha Folosa marela (Hippolais polyglotta), un sílvido que nestes días de Maio está alegrando as xornadas de campo cos seus vistosos colores e o seu canto.


  Mañá haberá sen dúbida, moitas novidades, aínda que o prognóstico parece ser máis favorable a partir do luns, con vento algo menos forte.

miércoles, 9 de mayo de 2012

Que vienen!!

Hola a todos y todas. Éste es el mapa con el pronóstico para el viernes que ofrece hoy Meteogalicia (las líneas naranjas son mías, evidentemente).


   Si, a continuación, nos fijamos en el calendario, vemos que estamos en la primera mitad de Mayo. Y además, se da la circunstancia de que la laguna de A Frouxeira permanece abierta, aunque con un intermareal bastante escaso. O sea, que tenemos los tres ingredientes necesarios para que este próximo fin de semana podamos presenciar, un año más, el paso de miles de limícolas por nuestra querida Frouxeira.

 Cuando escribía en Galiciaves intenté, siempre que pude, informar de este evento ornitológico fantástico (sin parangón en nuestro país), para que puidera ser partícipe de ello la mayor cantidad de aficionados y aficionadas posible. No sé yo si la cosa habrá sido asimilada. Pero quiero compartirlo ahora en mi blog.

 Hace más de veinticinco años que fuí testigo por primera vez de este paso. Desde entonces, han sido muchas las ocasiones en los que me desgasté los ojos, intentando censar como podía el maravilloso espectáculo. Con el paso del tiempo, pude ir mejorando mi equipo y también ganando experiencia, con lo que he llegado a contabilizar unas cifras realmente espectaculares. Unos números equiparables a la mismísima ensenada de O Grove, para determidadas especies y en años buenos: 3000 Correlimos comunes (Calidris alpina), 750 Correlimos tridáctilos (C. alba), 600 Chorlitejos (Caradrius hiaticula), 350 Correlimos gordos (Calidris canutus) o una cifra increíble de 1800 Agujas colipintas (Limosa lapponica). Pero lo espectacular del caso es que estas tremendas concentraciones se dan en un espacio muchísimo más reducido, de unas 20-30 hectáreas, que es el intermareal de la laguna.
 Ni que decir tiene que el espectáculo llama la atención hasta de los domingueros que pasean y que preguntan "qué son esas avecillas tan bonitas que se acercan sin miedo a la pista". Aunque las especies dominantes varían de un año a otro (y también las cantidades, ojo)

 La causa de esta sedimentación está originada en la barrera natural que se forma debido a la dirección de los vientos dominantes en el Norte gallego. Como se aprecia en el mapa de la imagen, la predicción para las Rías Baixas es de vientos calmos, por lo que probablemente las aves continuarán su ruta migratoria (en naranja) hasta más o menos, superar la Costa da Morte. Las limícolas, al verse entonces chocando de repente con el fuerte viento de nordeste, decidirán aterrizar en los humedales cercanos hasta que cambien las circunstancias climatológicas adversas. Si la predicción es correcta, lugares como Baldaio, A Frouxeira o la ría de Ortigueira, pueden tener un sedimentación muy importante de aves.

 En principio, todo parece ideal para que este año tengamos un paso brutal. De hecho, la tendencia de los últimos años es creciente en el número de aves. Aunque eso sí, hay una condición "si ne qua non" para que esto suceda: que el lago se mantenga con niveles adecuados. Para ello sería importante que incluso bajase un poco el nivel que tiene actualmente, que deja un arenal muy reducido. A ver si hay suerte. Porque las condiciones meteorológicas y las fechas son perfectas. Si las mareas acompañan este fin de semana no nos vamos aburrir en A Frouxeira.

 Atentos. Que vienen!!






sábado, 5 de mayo de 2012

Primavera en Valdoviño

  Nota previa: como me enterei que algún dos meus colegas de toda a vida (coma o Anjo e Iñaki) parece ser que visitan agora este blogue, quero dedicarlles a "Música da entrada", nunha liña xenuinamente punk, que seguro que lles recordará vellos tempos (xa advirto que non é apta para nenos, ancianos nin mulleres embarazadas).

Logo da pequena reportaxe sobre a visita de Curt e da entrada experimental en inglés, hoxe volvemos ao máis habitual, cunha entrada sobre a Frouxeira no idioma de Cervantes (con "Cervantes" refírome ao concello da montaña lucense).

 Esta chuviosa mañá fun con Juan Gómez Escariz á lagoa da Frouxeira, onde pasamos a maior parte refuxiados no observatorio. Un observatorio moi mal deseñado pero que, polo menos, abriga das inclemencias meteorolóxicas.


   A lagoa mantén nas últimas semanas un nivel de auga óptimo, algo pouco usual nestas alturas do ano. A canle está aberta, pero entre as mareas favorábeis e as intensas choivas, o nivel hídrico está no ideal, desde o meu ponto de vista. Se poidese pulsar un botón máxico para que sempre se mantivese así...
    Se isto estivese ocorrendo hai vinte anos, a lagoa estaría rebulindo de Galiñas de río, Mergullóns e Anátidas. Pero hoxe o panorama era desalentador. Por diferentes motivos (o máis importante para min: a praga devastadora do Xabalí) a poboación reprodutora de acuáticas semella estar baixo mínimos dun tempo para aquí.

 Non obstante vimos o seguinte:

 - 1 Mergullón pequeno (Tachytbaptus ruficollis).
- 8 Cullereiros (Platalea leucorodia)
- 1 Garza branca (Egretta alba). Xa é case un habitual na Frouxeira



 - 1 ou 2 Garzas vermellas (Ardea purpurea) adultas. Igual que outras grandes ardeidas volveuse máis común nos últimos anos, con presenza regular nos pasos e mesmo sedimentacións estivais de exemplares inmaturos. Teño a convición de que este grupo de aves vai dar algunha sorpresa agradable a curto-medio prazo na Frouxeira. Poño unha foto testemuñal.


- 1 Pato rabilongo (Anas acuta), xa coñecido por todos
- 3 femias de Lavanco (Anas platyrhynchos) con 9, 6 e 4 poliños. Esta última é a que ten placa nasal, pero que non puiden ler. Supoño que é a marcada polo colega portugués David Rodrigues.


- 1 Pato chupón (Ayhtya ferina) macho que apareceu por alí.
- 1 Tartaraña das xunqueiras (Circus aeruginosus) xuvenil no sector W da canaveira
- Unha Galiñola negra (Fulica atra) solitaria
- Unha Galiña de río (Gallinula chloropus). Escoitei o reclamo. Quizá esteamos a contemplar os últimos exemplares reprodutores deste rálido na Frouxeira, dado o alarmante declive que experimentou en toda a comarca nas últimas dúas décadas (unha comarca infestada polo Porco bravo, "curiosamente")
- 4 Rascóns (Rallus aquaticus) tamén detectados polo reclamo.
- Pequenos grupiños de limícolas (3 N.phaeopus, 2 L.lapponica e uns 20 limícolos pequenos) que entraron ao intermareal. Por agora non se dan as condicións para a entrada forte do paso na lagoa. Pero a predición para a próxima semana, cun cambio importante na dirección dos ventos, pode cambiar a cousa. Recomendo a todos estar atentos o próximo fin de semana. De manterse a tónica habitual, pode haber un paso moi forte de limícolas (sempre que a lagoa non se peche). Al loro!
- Unha Gaivina de cara branca (Chlidonias hybrida) en plumaxe nupcial.


 De entre as 50.479 fotos que lle saquei houbo unha boa (mañá darei unha rolda de prensa)


- 2 machos cantores de Folosa dos carrizos (Acrocephalus scirpaceus) nas inmediacións do Observatorio
- 1 Escribenta das canaveiras (Emberiza schoeniclus) na canaveira máis próxima á pista. Aínda non realicei o censo que fago case anualmente. A ver cómo lle vai, logo do que pasou este inverno.

 De seguido cambiamos de aires e nos fomos aos prados de Lago e de Taraza (éstes xa en Meirás). Alí buscábamos localizar territorios da Folosa manchada (Locustella naevia) estrela indiscutíbel do lugar. Non houbo sorte nese sentido, aínda que si tivemos outra alegría inesperada.
 Cando prospectábamos un prado de Lago, moi cercano á canaveira da lagoa, Juan atopou unha Rá vermella (Rana temporaria). Teño que dicir que isto supuxo para mín un motivo de enorme satisfacción. A pesar da miña afeizón pola herpetoloxía e dos anos que levo visitando Valdoviño, nunca antes observara ningún exemplar adulto vivo de temporaria. Coñecía a súa presenza en dunas ou campos da zona pola observación de larvas ou individuos atropelados, pero nunca me cadrara ver unha viva. Supoño que nunha localidade como A Frouxeira, o interese polas aves ocupa a maior parte da nosa atención.


  O que eu fun incapaz de conseguir logo de 28 anos bicheando pola Frouxeira, Juan conseguíuno case sen querer. Non puiden resistirme a tomar unha instantánea de tan meritorio achádego. Vai por Juan!! (Unha coñecida empresa xaponesa de fotografía prometeume que se publicaba esta foto me regalaría un 70-300 con estabilizador)


 Porque non se trata dun anfibio calquera, ollo. A Rá vermella é, básicamente, unha especie de montaña na península ibérica, onde só aparece na cornixa cantábrica e Pirineos. É un animal de extraordinaria resistencia, que pode chegar a frezar nas charcas baixo capas de xeo e depositar os ovos mesmo encima da neve! (observacións persoais na Serra da Capelada, Cedeira).

 No noso país ten unha distribución bastante ampla na metade Norte, pero é máis escasa na provincia de Pontevedra e, especialmente, en Ourense. Nas serras orientais non baixa dos 1400 m. de altitude. Pola contra, na comarca de Ferrol a especie é moi frecuente a nivel do mar, debido ás suaves temperaturas e alta humidade de que "gozamos" no noso verán escocés. No val de Narón, onde transcurríu parte da miña infancia, era claramente o anuro máis abondoso. O seu nome inglés ("Common frog") era perfectamente válido para nós cando éramos nenos.



 Nestas circunstancias a versatilidade das cámaras "bridge" é unha baza importante ao seu favor. Juan, en venganza, sacoume esta foto mentras afotaba a Rá, dándolo todo.


 Aquí temos outra vista de "Gustavo". Ao contrario que a Rá patilonga (Rana iberica) a gorxa da vermella soe ser completamente clara, sen pigmentación escura. De todas formas non é o rasgo máis fiable para diferencialas.


 De aves, pois a cousa estaba animada polos prados. O máis destacado foi:

- 5 Folosas amarelas (Hippolais polyglotta). As primeiras da temporada para nós.


 - 2 Falcóns pequenos (Falco subbuteo) ciclando sobre os prados, mentras causaban o pánico nun bando de Anduriñas.
- Unha parella de Azulentas (Prunella modularis) levando bicada para o niño
- Os primeiros voantóns da temporada. Unha familia de Chascos (Saxicola torquata) na que os pais alimentaban aos seus chorimicas poliños.

 En definitiva, unha mañá ben aproveitada. Mañá tócame facer un transecto para o programa SACRE da SEO. Ou sexa, non vai ser unha saída tan relaxada e tranquila como a de hoxe.

 Ben, ata a próxima entrada.